گروه گردشگری و کوهنوردی گلگشت آریانا

روز ها در گذرندخنده ها می گرینددست ها پینه کنان می کارندذهن ها در تپش هر عملی می شکفندو چه زیباست طبیعت، می بینی؟ می شنوی؟هر فکر می کوشیدکاغذی پول کندکاغذ پول شدهفکر کوته کرده، ریشه ی عاطفه را گردن زدو چه زیباست طبیعت، می بینی؟، می شنوی؟دفترم می کاردواژه ها را در خودقلمم می شکند زیر دردش ز حقیقت در خودشیشه های پنجره امدر صف ها شدن هر نفس اندهر نفس در پی لقمه نانی به حیاتو چه زیباست طبیعت، می بینی؟، می شنوی؟چرخ های ساعت دیواری، می جوند ثانیه رادست مادر به مناجات خدا درگیر استدل شبنم ز سرمای زمستان یخ زده استو چه زیباست طبیعت، می بینی؟، می شنوی؟ + نوشته شده در  شنبه بیست و هفتم آبان ۱۳۹۶ساعت 13:30&nbsp توسط زهرا مقامی  |  گروه گردشگری و کوهنوردی گلگشت آریانا...

بامدادی بلبلی در ناله و فریاد بود ناله‌های زار او در گوش گل چون باد بود گفتمش : نشنید گل ، بیهوده می‌نالی چرا؟ گفت : ما را از ازل ، با گل چنین میعاد بود عیب ما ، در بی‌وفایی ، مدعی را گو : مکن هر کجا با هر که بنشستیم ، او در یاد بود جام می چونت بدست اُفتد ، بنوش و غم مخور خوش سرود مجلس جم ، هر چه باداباد بود هر کجا شیرین لبی دیدیم در آفاق عشق سرخی لعلش ز خون دیدهٔ فرهاد بود چرخ ،آن روزی که رزق خلق قسمت می‌نمود سهم ما « نانی که از دستش به خاک افتاد » بود عاشقان را صبر باید « سالک » از جورش منال عاشقی را دیده‌ای کز یار خود دلشاد بود؟ + نوشته شده در  شنبه بیست و هفتم آبان ۱۳۹۶ساعت 13:31&nbsp توسط زهرا مقامی  |  گروه گردشگری و کوهنوردی گلگشت آریانا...